Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Άμα πάρω φόρα

Εκεί που ήμουνα δειλή και σκεφτόμουν εις τριπλού να ξεκινήσω να γράφω, με βλέπω να μη σταματάω...
         Βλέπω Greek Idol, πράγμα για το οποίο δεν είμαι πολύ περίφανη αλλά είναι το προτιμότερο από όλα τα άλλα που δείχνει η Ελληνική tv. Η διάθεση μου δεν ήταν στα κέφια της, νωρίτερα άκουγα Ξυδούς και Τσακνή και έπεσα κι άλλο. Όμως άκουσα λίγο το Ρέμο που τραγούδισε στο live και κάτι με έπιασε. Ευτυχώς είμαι μόνη στο σπίτι γιατί το ρεζίλεμα δεν το γλίτωνα. Χόρεψα και εκτονώθηκα!!

Αυτό που είναι σημαντικό τελικά είναι να περνάς καλά και να μεριάζεις τα προβλήματα και τις σκέψεις που σε βασανίζουν. Όλα όσα θα με πλάκωναν νωρίτερα τώρα απλά υπάρχουν. Αναπνέω χωρίς δυσκολία και χαμογελάω. Και τι σημασία έχει που η ώρα πήγε αργάμιση? Τώρα που βρήκα το κέφι μου θα το εκμεταλευτώ. Έχω βγεί στο μπαλκόνι, έβαλα εύθυμα και dancing τραγούδια και πίνω το κρασάκι μου. Δροσερό δροσερό μου γαργαλάει το λάρυγγα και με ζαλίζει η καλοκαιρινή μυρωδιά του. Πού είσαι φιλενααααααδδδδδαααααα μου να τα πιούμε παρέα??

Εδώ και λίγη ώρα έχω έντονα μια εικόνα στο μυαλό μου. Η παρέα μου και εγώ αραχτοί στην παραλία, κάτω από το φώς του φεγγαριού, τραγουδώντας και πίνοντας κρασάκι. Tι λέτε? θα enjoy us? Ανυπομονώωωωω!!!!

Τελικά παίζει να είμαι τρελή ε? Πριν ήμουνα μέσα στο μαύρο χάλι και τώρα πετάω στα σύννεφα. Τί να πω? 
Λέτε να έχουν δίκαιο που λένε "άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου"?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου